Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου (10.01 - 07.04.2024) στο Μουσείο Γουλανδρή







Ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα στο κίνημα του νεοϊμπρεσιονισμού για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή συνεργάζεται με κορυφαία μουσεία της Ευρώπης και διοργανώνει ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα στο κίνημα του νεοϊμπρεσιονισμού εστιάζοντας στην περιοχή της Μεσογείου από τις 10 Ιανουαρίου έως τις 7 Απριλίου 2024.




Η έκθεση «Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου» (1891-1914) πραγματοποιείται σε συνεργασία με σημαντικά μουσεία και φορείς της Ευρώπης.

Μια ακόμη πολύ σημαντική περιοδική έκθεση του Μουσείου Γουλανδρή έρχεται να προστεθεί στις έως σήμερα πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις του. Είναι άραγε ο χώρος, η επιλογή των έργων ή η τοποθέτησή τους που μας κάνει να βρισκόμαστε σε έναν άλλο χωρο-χρόνο; Μας κάνει να αισθανόμαστε "πλούσιοι" και πλήρεις. Να μετέχουμε της εικαστικής πανδαισίας. Να γινόμαστε ένα με τον καλλιτέχνη που εκφράζει την ευαισθησία του με τρόπο απλό (έτσι μοιάζει) και εύληπτο από τον επισκέπτη... Η επιλογή των έργων αριστοτεχνική όπως και η παρουσίασή τους. Μια μοναδική ευκαιρία να μετέρθουμε της τέχνης με τρόπο άμεσο και ζωντανό!
  
Συντελεστές

Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή Οργάνωση έκθεσης

Κυριάκος Κουτσομάλλης Γενική Διεύθυνση

Μαρία Κουτσομάλλη-Moreau, Marina Ferretti Bocquillon Επιμέλεια έκθεσης

Αλεξάνδρα Παπακωστοπούλου Γενικός συντονισμός

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2024

Λουτρά Πόζαρ - Καταρράκτες Σκρα - Μουσεία Βεργίνας

Η εκδρομή του περι.πολ.ο αττικής σε Λουτρά Ποζάρ - Καταρράκτες Σκρα - Μουσεία Βεργίνας 4-7 Ιανουαρίου ήταν μια πολύ όμορφη ταξιδιωτική εμπειρία!

ΠΕΜΠΤΗ 4 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024
Αναχώρηση από την Ηλιούπολη για το Λουτράκι Αριδαίας με ενδιάμεσες στάσεις.
Αρχικά επισκεφτήκαμε τον παραδοσιακό οικισμό του Παλαιού Αγίου Αθανασίου Πέλλας, στις πλαγιές του όρους Βόρα ή Καϊμακτσαλάν (απαλός σαν Κρέμα) με μοναδική θέα προς τη λίμνη Βεγορίτιδα, φυσικό σύνορο με τη γειτονική Βόρεια Μακεδονία και μέγιστο ύψος 1.254 μέτρα, και την πανέμορφη λίμνη Βεγορίτιδα, ο παλαιός Άγιος Αθανάσιος δεσπόζει στην κορυφή Πιπερίτσα έχοντας γύρω του μεγάλα δάση οξιάς και πεύκης. Το χωριό είναι κτισμένο σε θέση που αξιοποιεί στο έπακρο τις ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα και αυτό φαίνεται πως ήταν ο βασικός λόγος που επέλεξαν τον τόπο -για νέα τους πατρίδα- κτηνοτρόφοι και κτίστες από την Ήπειρο, που έφτασαν στην περιοχή στα τέλη του 16ου αιώνα. Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Τσεγάνη, λέγεται πως προέρχεται από το «τσεκάνι» (=σφυρί) των πετράδων, και μάλιστα αποτέλεσε το ανατολικότερο σημείο του λεγόμενου πασαλικίου των Ιωαννίνων (1788-1822), με τον Αλή Πασά να παραχωρεί προνόμια στους χριστιανούς κατοίκους.









Στη συνέχεια πήγαμε στο Λουτράκι, ένα όμορφο οικισμό, χτισμένο στους πρόποδες του όρους Βόρας, σε υψόμετρο 350 μέτρων, σε απόσταση 33 χλμ από την Έδεσσα. Η περιοχή είναι γνωστή για τα ιαματικά της λουτρά από την αρχαιότητα. Η χρήση τους αναφέρεται ήδη από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου.
Γνωστή και ως Λουτρά Πόζαρ (Πόζαρ σημαίνει κάτω από τη φωτιά), η περιοχή προσελκύει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου πλήθος επισκεπτών που έρχονται για να απολαύσουν τις θεραπευτικές και ευεργετικές ιδιότητες των πηγών. Οι εγκαταστάσεις της λουτρόπολης είναι σύγχρονες και ο επισκέπτης μπορεί να υποβληθεί τόσο σε λουτροθεραπεία, όσο και σε ποσιθεραπεία, για την αντιμετώπιση διάφορων παθήσεων.
Οι εγκαταστάσεις της Λουτρόπολης Λουτρών (Λουτρά Πόζαρ) περιλαμβάνουν πισίνες, jacuzzi, spa, χαμάμ, τεχνητούς καταρράκτες, αποδυτήρια, ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ. Η μεγάλη εξωτερική πισίνα είναι κατάλληλη για την ίαση, την άθληση και τη ψυχαγωγία όλων των ηλικιών. Ο επισκέπτης μπορεί να κάνει το μπάνιο του και στους εξωτερικούς φυσικούς καταρράκτες με ιαματικό νερό, τόσο για λόγους υγείας, όσο και για λόγους αναψυχής.
Κάναμε το πρώτο μπάνιο στην εξωτερικό πισίνα όπου ο φυσικός καταρράκτης με ζεστό νερό έμοιαζε απόκοσμος!










ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Επίσκεψη στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλου και τους καταρράκτες Σκρα.
Η ίδρυση της Μονής χρονολογείται στα τέλη του 18ου - αρχές 19ου αιώνα και σε αυτή οφείλει το όνομά του το χωριό Αρχάγγελος που βρίσκεται κοντά στη μονή. Είναι αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Είναι χτισμένη πάνω σε αρχαίο ιερό αφιερωμένο στη Θεά Άρτεμη, τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο φωταγωγό, νάρθηκα, υπερώο και τρίπλευρο προστώο. Ο ναός χωρίζεται σε τρία κλίτη από δύο εξακίονες κιονοστοιχίες, με χρωματιστές κολόνες που ενώνονται με καμαρωτές ξυλοδεσίες από μπαγδάτι. Η οροφή του ναού είναι καμαρωτή στο κεντρικό κλίτος, ενώ στα πλάγια κλίτη είναι επίπεδη και ξύλινη (αντικαταστάθηκε το 1996 λόγω καταστροφών). Εξωτερικά της εκκλησίας υπάρχουν διακοσμητικά ανάγλυφα.
Εσωτερικά ο ναός έχει τοιχογραφίες που χρονολογούνται στο σύνολό τους από το 1888, βάσει επιγραφών, ενώ εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο που χρονολογείται από το 1860. Το τέμπλο έχει πλούσιο ζωγραφικό διάκοσμο και εικόνες. (λόγω καταστροφών έχουν αντικατασταθεί από νέες εικόνες)



Η Μονή βρίσκεται σε λοφίσκο της κοιλάδας της βόρειας Αλμωπίας, περιτριγυρισμένη από πλούσιο φυσικό περιβάλλον, που περιλαμβάνει κέδρους, καστανιές, καρυδιές, πλατάνια, κερασώνες. Γνωστό είναι μάλιστα το γεφυράκι, που διασχίζει το ρέμα που βρίσκεται δίπλα στη Μονή. Το μοναστήρι λέγεται ότι χρησίμευσε ως καταφύγιο και ορμητήριο οπλαρχηγών κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα.



Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το ιστορικό χωριό Σκρά, το οποίο απέχει 4 χλμ. από τα σύνορα με τη Β. Μακεδονία και βρίσκεται σε υψόμετρο 520 μ. στις πλαγιές του όρους Πάικο. Το χωριό πήρε το όνομά του από την κοντινή κορυφή Σκρα ντι Λέγκεν όπου διεξήχθη η Μάχη του Σκρα μία από τις σημαντικότερες μάχες του Μακεδονικού Μετώπου κατά τον Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Μάιο του 1918.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχουν το Ηρώο των πεσόντων και η προτομή του ταγματάρχη Βασίλη Παπαγιάννη.
Κάναμε μια στάση στο Στρατιωτικό Μουσείο Σκρά, όπου εκτίθενται όπλα, στολές, παράσημα, κράνη, θραύσματα, φωτογραφικό υλικό αλλά και κειμήλια από τους στρατούς των επτά χωρών που έδωσαν μάχες στην περιοχή, αλλά και το μνημείο της Μάχης του Σκρά.
Αφού επισκεφτήκαμε το χωριό Σκρα ακολουθώντας τις πλαγιές του όρους Πάικου φτάσαμε στο μονοπάτι με τα πλατιά σκαλοπάτια που καταλήγει σε ένα καταπράσινο ξέφωτο δίπλα στο ρέμα του Κοτζά-Ντερέ, απολαμβάνοντας την πλούσια φύση με πλατάνια και φουντουκιές.
Αφού περάσαμε το ξύλινο γεφύρι πάνω από τα νερά του δάσους φτάσαμε στους μικρούς και μεγάλους καταρράκτες του Σκρά, οι οποίοι εντυπωσιάζουν με την εκπληκτική ομορφιά τους και το συναρπαστικό θέαμά τους. (δυστυχώς λόγω ανομβρίας ο κεντρικός καταρράκτης δεν είχε νερό)
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και η εκθαμβωτική Σμαραγδένια ή Γαλάζια λίμνη, δημιούργημα της φύσης αξιοθαύμαστο που οφείλει το χρώμα της στους απολιθωμένους οργανισμούς που βρίσκονται στον πυθμένα της. Το βάθος της οποίας φτάνει τα 4μ.
Επιστρέψαμε στο Λουτράκι και επισκεφθήκαμε τα Λουτρά Πόζαρ όπου κολυμπήσαμε στη μεγάλη πισίνα και ήταν ακόμη πιο ευχάριστα γιατί είχε μεγάλη χωρητικότητα!


ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Λόγω της ημέρας των Θεοφανίων επισκεφτήκαμε την επιβλητική εκκλησία του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου και στη συνέχεια ανηφορίσαμε προς τον Άγιο Νικόλαο όπου από τη σχισμή των βράχων τρέχει νερό δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό κατάφυτο τοπίο με πλατύ ρυάκι. Εκεί έγινε η ρήψη του σταυρού.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τα Λουτρά Ποζάρ. Λόγω της ώρας (μεσημέρι) και της εξωτερικής θερμοκρασίας είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε ένα ακόμη θεραπευτικό και χαλαρωτικό μπάνιο στη μεγάλη πισίνα!




[Το φυσικό περιβάλλον των Λουτρών ενδείκνυται για διαδρομές πεζοπορίας, αναρρίχησης, οι οποίες καταλήγουν στην αρχή ενός μεγαλειώδους φαραγγιού. Στο φαράγγι υπάρχουν διάσπαρτα 15 σπήλαια-καταφύγια με σημαντικότερο το σπηλαιο βάραθρο βάθους 50 μέτρων. Στα συγκεκριμένα σπήλαια έχουν βρεθεί απολιθώματα, που μας δίνουν στοιχεία για την ύπαρξη ζωής χιλιάδων χρόνων πριν. Από ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από το ΑΠΘ, προέκυψαν ευρήματα, όπως τμήμα απολιθωμένου κρανίου καφετιάς αρκούδας ηλικίας 10.000 ετών]. (δεν τα επισκεφτήκαμε)
Το 2015 τα Λουτρά Πόζαρ εντάχθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ιστορικών Λουτροπόλεων (ΕΗΤΤΑ) και αποτελούν ενεργό μέλος μέχρι και σήμερα. Μέσα στην Λουτρόπολη βρίσκεται το μικρό λαογραφικό μουσείο των Λουτρών όπου εκτίθεται η λαογραφική συλλογή και είναι επισκέψιμο για το κοινό κατόπιν συνεννόησης.


Το απόγευμα θα επισκεφθήκαμε την Ιερά Μονή Ιλαρίωνος Μογλενών. Η Μονή αυτή είναι ιστορική, με ιδρυτή τον ίδιο τον Άγιο Ιλαρίων, ο οποίος υπήρξε μεγάλος Ιεράρχης της Εκκλησίας του 12ου αιώνα, που έζησε και έδρασε στην περιοχή της σημερινής Αλμωπίας. Έχει ανακατασκευαστεί το 2002 και είναι γυναικείο μοναστήρι. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον εσπερινό που κάνουν κάθε μέρα χωρίς φώτα (μόνο με κεριά κατά το τυπικό του Αγ. Όρους).


Συνεχίσαμε για το παραδοσιακό χωριό Γαρέφι ένα γραφικό χωριό στους πρόποδες της οροσειράς του Βόρα. Το χωριό πήρε το όνομα του από τον αγωνιστή του Μακεδονικού Αγώνα "Καπετάν Κ. Γαρέφη".
Σημαντικό αξιοθέατο και ιερό σύμβολο του χωριού, είναι ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως Θεοτόκου ο οποίος χτίστηκε το 1811 από κατοίκους του.
Γύρω από την πλατεία και τα στενά δρομάκια έχουν διασωθεί πολλά σπίτια με την παλιά μακεδονίτικη αρχιτεκτονική. Δίπατα με μεγάλα παράθυρα και την λεγόμενη «πουλάτα». Το μεγάλο μπαλκόνι που χρησίμευε και ως χώρος όπου αποθηκεύονταν προσωρινά και αποξηραίνονταν τα διάφορα προϊόντα της περιοχής, όπως πιπεριές, φασόλια, καλαμπόκι, καπνός. Στο ισόγειο βρίσκονταν αποθηκευτικοί χώροι ή στάβλοι για τα ζώα. Το Γαρέφι είναι γνωστό για την καλλιέργεια της «καρατζοβίτικης» πιπεριάς, από την οποία παράγεται το γλυκό καπνιστό πιπέρι και το μπούκοβο.


ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Αναχωρήσαμε για την Αθήνα. Επισκεφθήκαμε το Νέο μουσείο των Αιγών και το Μουσείο των Βασιλικών Τάφων Αιγών. Αρχικά επισκεφθήκαμε το Μουσείο Αιγών που αποτελεί χώρο στέγασης του Ανακτόρου των Αιγών γι' αυτό έχει μεταφερθεί η πρόσοψη του ανακτόρου και σπουδαία ευρήματα από αυτή την αρχαία εγκατάσταση!





Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τον Μεγάλο Τύμβο με τους τάφους και όλα όσα περιείχαν αυτοί.
Ένα αίσθημα δέους μπροστά στο θάνατο, τα μεγαλεία της βασιλικής δόξας, τα συναισθήματα που ξεσήκωσε το τραγικό φινάλε του βασιλικού οίκου των Τημενιδών, όλα συνδέονται με τη θέση των βασιλικών τάφων στις Αιγές.
Ο επισκέπτης κατεβαίνοντας στον υπόγειο χώρο των τάφων ξεκινά την περιήγησή του με την ανακατασκευή του Μεγάλου Τύμβου, του μνημείου που αρχικά σημάδεψε τη θέση των Βασιλικών Τάφων.









Ο ερειπωμένος 3ος αι. π.Χ., ο τάφος, το ηρώων που κατέρρευσε, τόπος λατρείας των βασιλιάδων, η γοητεία και η θλίψη που εμπνέονται από την απαγωγή της Περσεφόνης προετοιμάζουν τον επισκέπτη καθώς πλησιάζει τον νεκρό βασιλιά.
Ο Φίλιππος ανεβαίνει τώρα στη σκηνή. Τα υπέροχα όπλα του μεταδίδουν έντονα την αίσθηση της δύναμης του ηγεμόνα. Τα υπολείμματα του σωρού της ταφικής πυράς, που βρέθηκαν διάσπαρτα σε όλο τον τάφο, είναι υπενθύμιση του τραγικού ολοκαυτώματος και ταυτόχρονα μια νύξη για το πέρασμά του σε άλλη διάσταση. Ακολουθεί το χρυσό φέρετρο (λάρναξ) που περιείχε τα οστά του ηρωοποιημένου βασιλιά Φιλίππου και το στεφάνι από βελανιδιά που φορούσε ο νεκρός. Το Gold Larnax είναι κατασκευασμένο από 7.820 γρ. από σφυρήλατο καθαρό χρυσό. Το καπάκι του είναι διακοσμημένο με ένα σύμβολο αστέρι 16 ακτίνων και δύο ροζέτες, το εσωτερικό των οποίων είναι γεμάτο με μπλε σμάλτο. Στα πλάγια ανάγλυφες φοίνικες και μπουμπούκια λωτού πλαισιώνουν πέντε ροζέτες με εμαγιέ. Τα πόδια είναι διακοσμημένα με ροζέτες και καταλήγουν σε πόδια λιονταριού. Το χρυσό στεφάνι βελανιδιάς είναι το πιο βαρύ και εντυπωσιακό στεφάνι που σώζεται από την ελληνική αρχαιότητα. Έχει 313 φύλλα και 68 βελανίδια και ζυγίζει 714 γρ. Η έκθεση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του καθηγητή Μανώλη Ανδρόνικου, του αρχαιολόγου που έφερε στο φως τους θησαυρούς και είχε τη γνώση και την οξυδέρκεια να τους αναγνωρίσει.

Φωτό: Κ. Χόρτη
f/b περι.πολ.ο αττικής /www.peripolo.gr

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2023

Κλειώ Κοσμοπούλου, η ιέρεια του μπατίκ





Η Κλειώ Κοσμοπούλου είναι μια ερευνήτρια της ομορφιάς, καλλιτέχνης του μπατίκ σε μετάξι και φυσικά χρώματα, ταξιδιώτρια και νομάδα. Δημιουργεί μοναδικά σχέδια με την τεχνική του μπατίκ και στόχος της είναι να κάνει το μπατίκ γνωστό σε όσο περισσότερο κόσμο μπορεί. Γιατί όπως υποστηρίζει είναι μια πανάρχαια τέχνη που δεν πρέπει να χαθεί…

Κλειώ, είσαι μια καλλιτέχνις με πλούσιο εικαστικό έργο. Μίλησέ μας, λίγο, για σένα…
- Γεννήθηκα και έζησα στην Ιταλία, από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Τώρα αρχίζω να γνωρίζω την ελληνική μου πλευρά. Έζησα στη Σαρδηνία για 20 χρόνια όπου είχα ένα εργαστήριο παραγωγής μπατίκ και φυσικές βαφές σε μετάξι. Συνεργάστηκα με το σχολείο όπου δίδασκα στα παιδιά τέχνη. Αγαπώ το μπατίκ περίπου 30 χρόνια και είναι η καλλιτεχνική μου έκφραση.

Στα χρόνια που ασχολείσαι με το μπατίκ αισθάνεσαι πως έχεις φτάσει στο στόχο σου;
- Εκφράζομαι με την τεχνική του μπατίκ εδώ και πολύ καιρό, αλλά ο υψηλότερος στόχος μου είναι να μην ξεχάσει ο κόσμος τον πολιτισμό από τον οποίο προερχόμαστε. Το μπατίκ είναι μια αρχαία παγκόσμια τέχνη που μας θυμίζει ότι έχουμε πολλά κοινά μεταξύ μας.

Τα έργα σου περιστρέφονταν σε θέματα αρχαιότητας. Θεωρείς πως αυτά τα θέματα ταιριάζουν στην τεχνική μπατίκ;
- Η πρόσφατη δημιουργία μου θυμίζει την ελληνική μυθολογία την οποία προσέγγισα σε αυτήν τη φάση της αυτογνωσίας. Την αγαπώ και τη συνδέω με την αρχαία τέχνη του μπατίκ καθώς νομίζω ότι την αντιπροσωπεύει καλύτερα, ειδικά για το κρακελάρισμα που δίνει το σπάσιμο του κερί.

Η θάλασσα είναι πηγή έμπνευσης για σένα;
- Κοντά στη θάλασσα νιώθω πιο δημιουργική, με αναγεννά και με εμπνέει! Γι’ αυτό και πολλές από τις παραστάσεις που αποτυπώνω στο μετάξι με την τεχνική του μπατίκ έχουν ως θέμα στοιχεία της θάλασσας (δελφίνια κ.ά.)

Έχω θαυμάσει τη δουλειά σου σε διάφορους χώρους. Ποια θεωρείς πιο σημαντική στιγμή για σένα;
- Η Σαρδηνία ήταν σίγουρα ένα υπέροχο σχολείο για μένα, γιατί έμαθα πολλά για τα φυτά και είχα τη μεγάλη ευκαιρία για έκφραση και ανάπτυξη καθώς και πειραματισμούς.

Τα μελλοντικά σου σχέδια έχουν επίσης θάλασσα και φύση ή πιο πολύ ανθρώπινες φιγούρες;
- Οι δημιουργίες μου γίνονται αυθόρμητα, είναι κυρίως γυναικείες φιγούρες, θεές κ.ά. Κάθε φορά αφήνομαι σε ό,τι με εμπνέει. Δεν θέλω να βάζω την τέχνη μου σε καλούπια γιατί είναι μια τέχνη που πηγάζει από τη φύση αφού γίνεται μόνο με φυσικά υλικά.

Τα εργαστήρια με τα παιδιά σε γεμίζουν ενέργεια;

- Τα εργαστήρια με τα παιδιά είναι πηγή ενέργειας για μένα, μαθαίνω από αυτά διδάσκοντας. Είναι φυσικοί καλλιτέχνες γιατί δεν έχουν ακόμη σχέδια στο μυαλό τους και πειραματίζονται.

Θα ήθελες να ασχοληθείς πιο πολύ με τη διάδοση της τέχνης του μπατίκ;
- Ναι απολύτως. Άρχισα να διδάσκω το μπατίκ και να ανταλλάσσω γνώσεις με άλλους καλλιτέχνες. Όλοι μπορούν να το κάνουν ακόμα και ως χόμπι. Είναι μια σπουδαία τεχνική, γι’ αυτό στις εκθέσεις μου πάντα δείχνω πώς γίνεται μέσω κάπου workshop ή ακόμη και συζητώντας με όποιον ενδιαφέρεται σχετικά με αυτή την τέχνη.

Το ελίχρυσο είναι το αγαπημένο σου φυτό επειδή δίνει ένα απαλό χρώμα ή γιατί μπορεί να συντεθεί εύκολα με πολλά χρώματα;

- Το ελίχρυσο είναι το μόνο φυτό που διατηρεί το χρώμα του για πολλά χρόνια και εκτός από ότι μου αρέσει το χρυσό του χρώμα, έχω πειραματιστεί πολύ με αυτό γιατί η Σαρδηνία είναι γεμάτη από αυτό το φυτό.

Fb: Clio Cosmopoulos

Instagram: @cliocosmopoulos





Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2023

Οδοιπορικό στη γειτονική μας Αλβανία



Εξαήμερο οδοιπορικό στην Αλβανία με τη φροντίδα του peripolo.gr και του memnontravel.gr
 (24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ).


Tην Τρίτη 24/10/23 αναχωρήσαμε από την Ηλιούπολη με κατεύθυνση την Κορυτσά Αλβανίας. Με ενδιάμεσες στάσεις αφού περάσουμε τα σύνορα στην Κρυσταλοπηγή φτάσαμε στην Κορυτσά. Εκεί επισκεφτήκαμε το Μουσείο Εικόνων.



Το Εθνικό Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης της Κορυτσάς ιδρύθηκε το 1980 και περιέχει περίπου 7.000 εκθέματα τεράστιας ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας. Παρουσιάζονται αντικείμενα από πέτρα, μέταλλο, ξύλο και ύφασμα από την εικονογραφία της Αλβανίας. Υπάρχουν επίσης συλλογές ζωγραφικής από το σχολείο της Κορυτσάς. Το μουσείο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Κορυτσάς και αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της ιστορίας και της τέχνης. Τα αντικείμενα τέχνης του μουσείου ποικίλλουν από ανώνυμες θρησκευτικές εικόνες του 13ου και 14ου αιώνα, καθώς και γνωστά έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως π.χ. Onufri, Eromak Shpataraku, David Selenica, Onufer Kiprioti, Master Kostadini και οι αδερφοί Zografi, μεταξύ πολλών άλλων.

Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε την πόλη της Κορυτσάς.




Την Τετάρτη 25/10 μεταβήκαμε με πουλμανάκια στο χωριό Dardhe.



Η μάχη που οδήγησε στην κατάληψη των ορεινών όγκων Μόροβα (ή Μοράβα)-Ιβάν (13-22 Νοεμβρίου 1940), αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της ελληνικής αντεπίθεσης, μετά την απώθηση της ιταλικής εισβολής, κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-1941 και έδωσε το έναυσμα για σταθερή προέλαση στην Βόρειο Ήπειρο σε βάθος 30 έως 80 χιλιομέτρων.
 

Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τη Μοσχόπολη.

H Μοσχόπολη κατά το παρελθόν γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και τον 18ο αιώνα υπήρξε σημαντικό αστικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Λόγω της συμβολής της πόλης στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό αναφέρεται στην εποχή της ακμής της ως «Νέα Αθήνα» ή «Νέος Μυστράς».
Σημαντικά αξιοθέατα εντός της Μοσχόπολης είναι οι πέντε ορθόδοξοι ναοί (Κοίμησης της Θεοτόκου, Αγίου Νικολάου, Ταξιαρχών, Αγίου Αθανασίου και Προφήτη Ηλία), κτίσματα του 17ου και 18ου αιώνα.


ΠΕΜΠΤΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Αναχωρήσαμε για την Πρεμέτη.

Πρώτη στάση στον αρχαιολογικό χώρο Καμενίτσα. Πρόκειται για έναν μερικά ανεσκαμμένο προϊστορικό τύμβο με ένα αξιόλογο μικρό μουσείο. Ο τύμβος χρονολογείται μεταξύ 13ου και 6ου αι.π.Χ. Με την επίσκεψη στο χώρο και το μουσείο του Τύμβου, ο επισκέπτης βιώνει την σπάνια προσέγγιση του πολιτισμού μιας προϊστορικής κοινότητας που διαβιούσε στην περιοχή αιώνες πριν.

Ενδιάμεσα κάναμε στάση στη γραφική λίμνη Σελεγκούρα.
Συνεχίσαμε προς Πρεμέτη.


Κάναμε μία στάση στις ιαματικές πηγές Benje και στη συνέχεια καταλήξαμε στην Πρεμέτη.

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Μετά το πρωινό αναχωρήσαμε προς Κλεισούρα και συνεχίσαμε προς το χωριό Μπαλαμπάν όπου εκεί επιβιβασθήκαμε σε πουλμανάκια προκειμένου να προσεγγίσουμε το ύψωμα 731.




Η Μάχη στο Ύψωμα 731 ήταν μια από τις πιο κρίσιμες μάχες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Οι συγκρούσεις κράτησαν 15 μέρες, δηλαδή από τις 9-24 Μαρτίου 1941 και έληξαν με επικράτηση των Ελλήνων.





Συνεχίσαμε για το Τεπελένι. Η τοποθεσία του είναι στρατηγικής σημασίας και 300 μέτρα πάνω από τον ποταμό βρίσκονται τα ερείπια αρχαίας ακρόπολης (ξενάγηση).




Το απόγευμα καταλήξαμε στο Αργυρόκαστρο.

ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά το πρωινό ξεναγηθήκαμε στην πόλη και το κάστρο του Αργυρόκαστρου





και συνεχίσαμε για περιήγηση στα χωριά της Δρόπολης (Λίμποβο-Τεριχάτες).






Μετά το πρωινό κάναμε πεζοπορία στο Κάστρο του Αργυρόκαστρου και το γεφύρι του Αλή Πασά.



Το γεφύρι βρίσκεται πάνω απ’ το Αργυρόκαστρο, στη χαράδρα του Μαναλάτι, γεφυρώνοντας το ομώνυμο ποτάμι. Λειτούργησε ως υδατογέφυρα -για να φτάνει το νερό στο κάστρο- αλλά χρησιμοποιήθηκε και από τους ανθρώπους για να κατεβαίνουν, παρακάμπτοντας το φαράγγι, στην πόλη.

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σε μέγεθος γεφύρι, παρόλο που είναι μονότοξο -σηκώνεται πάνω από τον πυθμένα της χαράδρας κοντά στα 20 μέτρα! Η όλη κατασκευή -όπως και τα υπόλοιπα μικρά γεφύρια που υποστηρίζουν το δρόμο του νερού για το κάστρο- είναι έργο του Αλή πασά. Αυτός συνέλαβε την ιδέα και αυτός φρόντισε να υλοποιηθεί στα 1811 με 1812. 



Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν για επιστροφή στην Αθήνα. Πρώτη στάση για να επισκεφθούμε το κοιμητήριο των Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 στο χωριό Βουλιαράτες του Δήμου Δερόπολης .



Αφού περάσαμε τον έλεγχο στην Κακαβιά επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πολέμου στο Καλπάκι.



Ένα μοναδικής σημασίας για τη χώρα μας Μουσείο που ανεγέρθηκε το 1975. Στις αίθουσές του περιλαμβάνει εκθέματα-κειμήλια της Μάχης του Καλπακίου.

Μίας μάχης που έλαβε χώρα κατά την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα (28η Οκτωβρίου 1940). Όπλα, παράσημα και αυθεντικές στρατιωτικές στολές. Στο μουσείο υπάρχει χάρτης με τις θέσεις των αντιπάλων και την εξέλιξη των μαχών.






Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023

Ομαδική Έκθεση του Συλλόγου Εικαστικών Καλλιτεχνών Ελλάδος, 22-26/11/23


Ο Σύλλογος "Ο ΑΠΕΛΛΗΣ" από το 1985 που ιδρύθηκε έγινε ένα φυτώριο εικαστικών τεχνών και πολιτισμού για όλο τον κόσμο που πιστεύει την τέχνη ως μεγάλη πολιτισμική αξία. Με συχνές ομαδικές εκθέσεις, με διαλέξεις και εκδηλώσεις σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού, έχει κάνει ζωηρή την παρουσία του στα Ελληνικά πολιτιστικά δρώμενα σε όλη την Ελλάδα. Ο Σύλλογος δεν απευθύνεται μόνο σε φτασμένους καλλιτέχνες αλλά και σε κάθε άνθρωπο που τον συγκινεί η ιδέα να μπορεί να εκφράζεται μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής, της αγιογραφίας, της γλυπτικής και όποιας άλλης μορφής εικαστικής τέχνης.






 

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023

«Τέχνη και Δημιουργικότητα #3»



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ: «Τέχνη και Δημιουργικότητα #3»

Πνευματική Εστία Βούλας

14-15 OKTΩΒΡΙΟΥ

Επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στα νότια προάστια η έκθεση «Τέχνη και Δημιουργικότητα» στην Πνευματική Εστία Βούλας, προσφέροντας μία καλλιτεχνική πανδαισία γεμάτη χρώμα, έμπνευση και πρωτοτυπία.

Πέρα από τις παλαιότερες εκθέσεις τέχνης που έχει οργανώσει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βούλας «Υπατία» (Πρόεδρος Ιφιγένεια Αμοργιανού), σε διάφορους χώρους, η φθινοπωρινή έκθεση του συλλόγου «Τέχνη και Δημιουργικότητα» έχει γίνει ένας θεσμός των νοτίων προαστίων, ένας δημιουργικός διάλογος ανάμεσα στις πολλές μορφές τέχνης που δημιουργούνται στην περιοχή, αλλά και όχι μόνο σ’ αυτήν.

Ελάτε λοιπόν να γνωρίσετε μερικούς από τους καλλιτέχνες και χειροτέχνες που θα παρουσιάσουν την δουλειά τους στην «Τέχνη και Δημιουργικότητα #3». Φέτος θα μπορείτε να δείτε δημιουργικές προτάσεις από καλλιτέχνες που ασχολούνται με την ζωγραφική, ακουαρέλλες, pour art, γλυπτική, φωτογραφία, κεραμική, digital art, macramé κόσμημα, felting και βιβλία. Και οι πηγές έμπνευσης τους πολλές – από την φύση ως το γυμνό σώμα, μέχρι και την Ακρόπολη μεταμορφωμένη.

Η έκθεση «Τέχνη και Δημιουργικότητα #3», είναι απόδειξη ότι όπου υπάρχει δημιουργική διάθεση, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να εκδηλωθεί και να διοχετευτεί. Είναι επίσης μία ευκαιρία για συνάθροιση και δημιουργικό διάλογο των καλλιτεχνών της ευρύτερης περιοχής των νοτίων προαστίων και όχι μόνο.

Επιμέλεια έκθεσης: Στέλλα Σεβαστοπούλου σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βούλας «Υπατία»

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Ιφιγένεια Αμοργιανού, Tracey Cresswell, Miryam Gares, Werner Hermann, Kαίτη Χόρτη (Kate Horti), Aθηνά Μπαρούφη, Καλλιόπη Κωνσταντάρα, Aliki Peterson, Έφη Κωνσταντινίδου-Πάρδου, Sidan Ghazi, Βασίλης Κάντας (Vassilis Kantas), Natalia Davydova, Νέλλη Οικονομάκη, Gunther Heerdt, Σοφία Ρούφου, Στέλλα Σεβαστοπούλου (Stella Sevastopoulos).



· H έκθεση θα είναι ανοιχτή στο κοινό 10π.μ.-9μ.μ. Σάββατο και Κυριακή, 14, 15 Οκτωβρίου στην Πνευματική Εστία Βούλας (μέσα στο πάρκο, πρόσβαση από Αγίου Ιωάννου & Ναυσικάς, ή Αγίου Ιωάννου & Ζεφείρου). Eγκαίνια στις 7μ.μ το Σάββατο, 14 Οκτωβρίου.

· Επισκεφθείτε τη σελίδα στο facebook (Πολιτιστικός Σύλλογος Βούλα «Υπατία»), για περισσότερες ενημερώσεις/πληροφορίες.

· Χορηγός επικοινωνίας Art Scene Athens (www.artsceneathens.com)

· Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6998958059